1 )به جای «تو و شما» جملات خود را با من شروع کنید. وقتی از فاعل من استفاده می کنید، مسوولیت احساس تان را می پذیرید و احتمال اینکه همسرتان به حرف شما اهـمـیت بدهد، بیشـتر می شود و بنابراین بهتر است بگویید: «من عصبانی هستم»، «من به شما افتخار می کنم.»
2 )از کلمات «همیشه و هرگز» استفاده نکنید. زیرا کلمات هرگز و همیشه بیش از اندازه قدرتمند هسـتند و طرف مقابل شما را خشمـگین می کند. مثلا می گویید «تو هـمـیشه دیـر می آیی.» «هیچ وقت دست به سیاه و سفید نمی زنی.»

3 )صحبت همسرتان را قطع نکنید. زمانی که صحبتش را قطع می کنید، او را عصبانی می کنید و به او این احساس را می دهید که کسی به حرف شما گوش نمی کند و برای آن ارزشی قایل نیست.
4 )از ذهن خوانی پرهیز کنید. این مساله هنگامی است که شما راجع به افکار و احساسات سایرین فرضیه ای منفی می سازید. به عبارت دیگر شما برداشت های خود را به دیگران نسـبت می دهید، تصور می کنید مردم این گونه فکر می کنند عباراتی از قبیل: «تو می خواستی مرا اذیت کنی»، «تو دوستان مرا نمی پسندی» «تو می خواستی کاری بکنی که من احساس گناه بکنم.»
5 )رنجش های قدیمی را از نو زنده نکنید. مسایلی که قبلا شما را رنجانده است و به اندازه کافی در مورد آن مشاجره داشته اید را مجددا مطرح نکنید.
6 )از برچسب زدن و ناسزا گفتن خود داری کنید، مثلا از کلمات خودخواه، بی ملاحظه و بدجنس خودداری کنید.
7 )همسرتان را با دیگران مقایسه نکنید. اگر می خواهید مقایسه ای در کار باشد او را با خودش مقایسه کنید.
8 )در مواقعی که میهمان دارید با همسرتان جنگ و جدال نکنید. حرمت همسرتان را نگه دارید و در حفظ شخصیتش بکوشید.
9 )از طرح سوال هایی که با «چرا» شروع می شوند، اجـتناب کنید. سوال هـایی که با چـرا شـروع می شوند، می توانند اثر مبارزه جویانه و سرزنش آمیز داشته باشند. مثلا چرا آن کار را کردی؟ یا چرا این طوری فکر می کنی؟ طرح این گونه سوال ها افراد را در حالت دفاعی قرار می دهد و در آنها مقاومت ایجاد می کند.
10 )با طعنه و کنایه صحبت نکنید. با گوشه و کنایه صحبت کردن آفت زندگی و باعث تیرگی زندگی می شود.