سوال:

سلام

دختری 28ساله هستم. خواستگاری دارم تحصیلکرده و باسواد و بسیار خوش صحبت و مهربان و خانواده خوبی هم دارد. از هرنظر مناسب است. چند بار باهم صحبت کردیم و در موارد زیادی با هم تفاهم داریم. ولی نمیدانم چرا دوستش ندارم. هرچه سعی میکنم توی دلم نمیرود. به خاطر شرایط خوبی که دارد میخواهم بااو ازدواج کنم ولی میترسم هیچوقت به او علاقه پیداا نکنم و از آنجا که دختر احساساتی هستم میترسم زندگی خوبی نداشته باشم. لطفا مرا راهنمایی کنید.

جواب :

سلام

قبل ازدواج عشق لازم نیست بلکه مضره اما یه علاقه حد اقلی لازمه، به اینکه اونو بپسندی یعنی به دلت بشینه به حدی که دوست داشته باشی که همسرت بشه، اگه این مقدار بهش تمایل داشته باشی می تونی بهش بله بگی چون بعدا به عشق پایدار مبدل می شه و اما اگه اصلا هیچ میلی بهش نداری و دلت نمی گه زنش بشو ، ازدواجت به این صورت ریسک داره چون ممکنه که بعدا بهش علاقه مند نشی

البته من نمی گم که الان ردش کن بلکه از راههای زیر برای ایجاد علاقه تلاش کن اگه این علاقه حد اقلی ایجاد نشد اون وقت ردش کن

اول: بررسی کن علت عدم علاقه چیه اگه به هر دلیل ظاهر یا اخلاق و رفتارش رو با دیگری مقایسه می کنی این کار رو نکن و به خودت بگو مقایسه درست نیست چون افراد متفاوتند و همه هم خوبی دارن هم بدی، بنا بر این افراد رو باید به صورت مجموعی دید و درباره شون نظر داد نه اینکه بعض اخلاق و رفتارهای یکی رو با دیگری مقایسه کنی

دوم : به نقاط مثبتش و شرایط خوبش بیشتر فکر کن و سعی کن اثارش رو در نظر بیاری و به زندگی خوبی که در کنار او - بخاطر این نقاط مثبت - خواهی داشت فکر کن تا بهش علاقه مند بشی

سوم : اگه بعض نقاط منفیش برات جلب توجه کرده سعی کن اثرش رو کم کنی یا از بین ببری مثلا اگه از قیافه اش خوشت نمیاد به خودت بگو که عیب نداره قیافه بعد یه مدت عادی می شه یا اگه مثلا بعض اوقات لجبازی می کنه به خودت بگو عیب نداره عوضش مهربونه  

چهارم : شاید خودت رو خیلی بالا می بینی و فکر می کنی که لیاقت تو بیشتر از اونیه که اون همسرت باشه اگه این طوره به خودت بگو هرچند هم این طور باشه ولی بالاتر دیدن خود از نظر اخلاقی درست نیست چون یه نوع تکبره و سبب می شه خوبیای دیگران رو نبینه و نتونه تعامل خوبی باهاشون داشته باشه علاوه بر اینکه به این فکر کن که اگر هم بالاتر باشی سن بالای تو نقطه ضعف محسوب می شه

پنجم : اگه راههای فوق جواب نداد می تونی راه عملی ایجاد علاقه رو طی کنی، اون راه اینه که  یه مدت در کنارش باشی تا هم نقاط مثبتش رو عملا ببینی و هم رابطه احساسی بینتون برقرار بشه و زمینه ایجاد علاقه بشه

البته این نوع رابطه رو من به هیچ وجه بدون صیغه محرمیت توصیه نمی کنم چون معمولا وقتی طرفین به سمت رابطه احساسی می رن رنگ نگاهها و صحبت ها عوض می شه و اگر به هم محرم نباشند تبادل احساسشون گناه الود می شه و گناه الود شدن رابطه غیر از اثر منفی معنوی و احساس گناهی که به همراه میاره، زمینه بی اعتمادی به عفت دختر رو در طرف مقابل به وجود میاره که ممکنه یا جلوی ازدواج رو بگیره و یا اگرم به ازدواج برسه شاید بعدا پسر به دختر بگه تو که با من این نوع رابطه حرام رو برقرار کردی پاک نبودی

موفق باشید