23 سالمه .زیاد مذهبی نیستم . قیافه خوبی هم دارم . اما تا حالا دوست دختر نداشتم.یعنی خودم نخواستم.این در حالیه که همه رفیقام دوست دختر دارن.اکثرشون هم رابطه نامشروع دارن.اونا همش به من سرکوفت میزنن که این افکار تو دیگه پوسیده شده و حالا همه پسرا دوست دختر دارن.تا جایی که من از راهی که اومدم پشیمون شدم و فکر می کنم تو ایران فقط من تنها هستم که دوست دختر ندارم(البته جز پسرهایی با تیپ خاص مذهبی).این باعث شده که احساس افسردگی کنم.حس کنم عقب افتاده و املم(اینها چیزاییه که دوستام میگن).خیلی احساس تنهایی میکنم.البته این تنهایی تا یه جایی به نفعم شد و تونستم خوب درس بخونم و امسال تو کنکور ارشد رتبه یه رقمی آوردم اما دیگه خسته شدم. به من بگید چی کار کنم؟یکی از دوستام چند بار می خواست منو با یه دختر آشنا کنه اما من نخواستم.آیا بهتره با دختری دوست بشم؟در ضمن من می تونم میل جنسیم رو کنترل کنم اما نیاز عاطفی شدیدی احساس می کنم.به خدا احساس خیلی بدی دارم.خواهش میکنم زودتر جوابمو بدین

جواب :

سلام

درسته که کار دوستان شما غلطه اما کار شما هم چندان درست نیست، کار اونا نادرسته چون نیاز عاشقانه و جنسی شون رو از راه نادرست ارضا می کنند و کار شما هم درست نیست چون این دو نیاز و حق طبیعیت رو سرکوب می کنی

یعنی اگه رابطه نامشروع اونا از نظر عقل و دین غلطه، خویشتن داری تو هم همینطوره

ارتباطات جنسی اونا از نظر دین غلطه چون گناهه، از نظر عقل هم غلطه چون اگه قرار باشه هرکس مجاز باشه با هرکس رابطه جنسی برقرار کنه جامعه انسانی به یه جامعه حیوانی مبدل می شه که در اون خبری از حد و مرزهای اخلاقی نیست

اما اینکه گفتم خویشتن داری شما هم از نظر دین و عقل غلطه علتش اینه که از نظر عقل کار مضر به بدن و روح رو نباید انجام داد و خویشتن داری هم اثرات منفی زیاد داره پس خویشتن داری شما عقلا نادرسته

دلیل نادرستی خویشتن داری از نظر دین هم اینه که وقتی قران در سوره نور ایه 32 و 33 راههای برخورد با نیاز جنسی و عاطفی رو ذکر می کنه می گه: اول ارضاء از راه صحیح بعد اگه نشد خویشتن داری، یعنی اگه شما به هر دلیل سالها خودتو از ازدواج محروم کنی و به جاش خویشتن داری کنی خلاف حرف قران عمل کردی بخاطر این که خویشتن داری از نظر قران مال مرحله بعده اونم به صورت موقت و کوتاه مدت تا زمانی که بتونی ازدواج کنی

شاید شما بگید این که همون شد، درسته که قران گفته اول ازدواج بعد خویشتن داری اما وقتی ازدواج عملا سالها به تاخیر میفته، ادم چاره نداره و باید به حکم قران خویشتن داری کنه، جوابش اینه که ازدواجی که خدا منظورشه این ازدواج رایج در جامعه ما نیست، ازدواج مورد نظر قران اصلا نیاز به پول و امکانات نداره و خیلی راحت تر از اونی که فکرش رو بکنی قابل انجامه، حالا اگه مردم ازدواج رو سخت کرده اند به خدا مربوط نیست

پس از نظر عقل و دین راه درست برای شما اینه که از راه حلال خودتو اروم کنی وگرنه هم به پیامدهای منفی خویشتن داری دچار می شی و هم یواش یواش قدرت مقاومتت کم می شه و حرف دوستان در تو اثر می ذاره و می گی: کی گفته که دوست دختر داشتن بده اینم بدون که اگه شروع کردی اولش سخته بعد برات عادی می شه و در مرحله بعد وقتی رابطه بدنی با دوست دختر پیدا کردی و لذتش رو چشیدی یواش یواش به رابطه جنسی هم کشیده می شی و یک دفعه سر بالا می کنی و می بینی که تمام اصول اخلاقی رو که قبولشون داشتی زیر پا گذاشتی و اگه بازم ادامه بدی مثل بعضیا می شی که دیگه نمی تونن بیش از مدتی کوتاه با یک دختر باشن و دلشون رو می زنه و اون وقته که عزا می گیری که چه طور می تونم ازدواج کنم و یک عمر با یک زن زندگی کنم و دلمو نزنه

خلاصه اگه الان فکری به حال خودت نکنی ممکنه یه خورده که بگذره از دستت در بره و دیگه نتونی جلوی خودتو بگیری

راهشم اینه که تصمیم بگیری به جای خویشتن داری نیازهای جنسی عاطفیت رو از راه حلال ارضا کنی ، ضمنا دنبال این هم نباش که با ازدواج موقت مشکلت رو حل کنی چون ازدواج موقت اسمش روشه موقته و تموم می شه پس فقط به درد برطرف کردن نیاز جنسی می خوره اما به نیاز عاطفی پاسخ نمی ده؛ چون نیاز عاطفی یعنی دل بستگی و عشق، و عشق هم که موقت بردار نیست که بشه با ازدواج موقت جوابشو داد

نتیجه دیگه این حرف اینه که حواست باشه دوستی با دخترا هم نیاز عاطفی تو رو برطرف نمی کنه چون از دو حال خارج نیست یا در این رابطه دل می بندی یا نه، اگه دل نبندی که رابطه اصلا عاطفی نیست تا نیاز عاطفیت رو رفع کنه و اگرم دل ببندی وقتی که رابطه تموم می شه کلی باید رنج بکشی تا طرفت رو فراموش کنی  

پس حالا که رفع نیاز عاطفی تو در گرو یک ارتباط دائمی است اگه نخوای خویشتن داری کنی تنها راه پاسخ گویی به نیاز عاطفی تو ازدواجه و هرچقدر و به هر علت تاخیر بیفته خطرهای گوناگونی که اشاره کردم در کمین تو است

پس اگه به هر دلیل تصمیم به ازدواج نداری نظرت رو عوض کن و اگه مشکلات مالی و... داری شروع کن و با توکل به خدا پیش برو و مطمئن باش که خدا کمکت می کنه همون طوری که خیلیای دیگه رو - که اعتراف می کنن قبل ازدواج هیچی نداشتیم اما بعد ازدواج به لطف خدا همه چیز داریم - کمک کرده

ضمنا اینم بدون که به محض اینکه توی خط ازدواج بیفتی وضع روحیت بهتر می شه چون امید رسیدن به محبوب و معشوق حال و هوات رو عوض می کنه ، علاوه بر اینکه امیدی که پیدا می کنی قدرتی بهت می ده که توان  مقاومتت رو در برابر خطاها بالا می بره