سلام
من شوهرم را عاشقانه و دیوانه وار دوست دارم و 2 ساله که ما عقد کردیم حالا اون سوالاتی از گذشته من میپرسه البته قبلا گفتم بهش که تو زندگیم کسی نبوده اما دروغ گفتم من آشغال ارتباط فیزیکی با بقیه داشتم خواهشا فکر نکنین من بی بندوبار بودم اما یا اسیر هوس شدم یا به بهانه ازدواج که اون پسرا دادن به دام افتادم اما این پسر خیلی پاک و سادست و من خیلی توبه کردم اون تو زندگیش هیچ دختری نبوده تحقیق کردم الان عذاب وجدان دارم چکار کنم؟از خودم حالم بهم میخوره
جواب:
سلام
اولا: کاری که شما کردید گرچه ناپاکی و خطا بوده اما مهم اینه که از گناهتون شرمنده اید و توبه کردید و تصمیم گرفتید که از این به بعد پاک زندگی کنید در روایت اومده کسی که توبه کنه مثل کسی می مونه که اصلا گناه نکرده بنا بر این بعد توبه ناراحت نباشید چون ناپاکی شما با توبه حقیقی از بین رفته ولی با این همه اگر قرار باشه شرمنده باشید باید در درگاه الهی شرمنده باشید نه کس دیگه
ثانیا : درسته اون پسر با هیچ دختری رابطه نداشته اما ایا در زندگیش هیچ گناهی نکرده؟ مگر اون گناهانی رو که کرده به شما میگه که شما این گناهتون رو بهش بگید؟
ثالثا: اعتراف به گناه خودش گناهه پس کسی که خدای ستار العیوب(پوشاننده عیبها)گناهش رو پوشونده حق نداره که خودش ابروی خودش رو ببره
رابعا: اگر شما بهش بگید اعتمادش به شما سلب می شه و حتی اگه با شما هم به زندگی ادامه بده غیر از اینکه دل چرکین می شه بسیار غمگین و ناراحت خواهد شد که در نتیجه شما علاوه بر اینکه پایداری زندگیتون رو متزلزل می کنید، با این حرفتون اونو به غم و غصه بزرگی دچار می کنید و انصاف نیست که کسی رو که عاشقانه دوستش دارید ناراحت کنید
نتیجه اینکه به هیچ وجه از روابطتون چیزی نگید و حتی اگه لازم شد دروغ بگید اشکال نداره چون مفسده راست گفتن بسیار بیشتره چون هم ابروتون می ره و هم اونو به ناراحتی شدید دچار می کنید و هم در صورت طلاق زندگی هردوتون تباه می شه و اگرم طلاقتون نده سایه دل چرکینی تا اخر بر زندگیتون سنگینی خواهد کرد
حرف اخر اینکه اگه با این تمام حرفها بازم نتونستید عذاب وجدانتون رو از بین ببرید توصیه می کنم ارتباطتون رو با خدا قوی کنید و باهاش مناجات و در خونه اش گریه و زاری کنید و ازش بخواهید که احساس پاکی واقعی رو به شما برگردونه و این قدر به این ارتباط و مناجات ادامه بدید تا به احساس پاکی و پاکدامنی برسید
موفق باشید
