یک دانشجوی عاشق سینه چاک دختر همکلاسیش بود. بالاخره یک روزی به خودش جرات داد و به دختر راز دلش رو گفت و از دختره خواستگاری کرد اما دختر خانوم عصبانی شد و درخواست پسر رو رد کرد. بعدم پسر رو تهدید کرد که اگر دوباره براش مزاحمت ایجاد کنه ، به حراست میگه. روزها ازپی هم گذشت و دختره واسه امتحان از پسر داستان ما یک جزوه قرض گرفت و داخلش نوشت " من هم تو رو دوست دارم، من رو ببخش اگر اون روز رنجوندمت ،اگر منو بخشیدی بیا و باهام صحبت کن و دیگه ترکم نکن. ولی پسر دانشجو هیچوقت دیگه باهاش حرف نزد. چهار سال آزگار کذشت و هر دو فارغ التحصیل شدند. اما پسر دیگه طرف دختره نرفت.!!

نتیجه اخلاقی این ماجرا. پسرهای گرامی دانشجو هیچوقت لای کتاب ها و جزوه هاشون رو باز نمیکنند.

   حجت الاسلام شهاب مرادی برای زوجهای جوان چهره‌ای آشناست. روحانی که با رویکردی متفاوت به مشکلات خانواده‌های نوپا می پردازد. 

  * طلاق یکی از دغدغه‌های اصلی این سالهاست، می خواهیم بدانیم چه اتفاقی افتاده که در فاصله زمانی سالهای 75 تا 85 نرخ طلاق دو برابر شده است؟

- افزایش برخی آمارها نگران کننده است. نرخ طلاق در سال گذشته 2.9 دهم درصد افزایش داشته است این در حالی است که نرخ ازدواج تنها 2دهم درصد رشد داشته است. نسبت ازدواج به طلاق 6 به یک است یعنی از هر 6 ازدواج یکی به طلاق ختم می شود. حالا باید دید از این تعداد چقدر دچار طلاق عاطفی هستند؟ چند در صد گرم زندگی می کنند و زندگی با نشاطی دارند؟ و کودکانشان بی آنکه نگرانی جدایی مادر و پدرهایشان را داشته باشند به خواب می روند. این ها نگرانی های جدی ما است. مسائل زیادی بر گرمی کانون خانوادگی تاثیر می گذارد مثل مسائل سیاسی. بد اخلاقی های سیاسی و اجتماعی نقش زیادی بر روابط خانوادگی دارد. باید برای این موضوعات فکری کرد. طلاق یک مسئله است. مسئله ای که منشا فشار روانی و استرس است و تبعات سختی به دنبال خود دارد. خصوصا مسئله زنان و کودکان درموضوع طلاق امری جدی است، هرچند این بدان معنی نیست که مردان بعد از طلاق مسئله ندارند.اما مسائل خانمها و بچه ها در قصه طلاق یپیچیده تر است. خانواده ای که دخترشان در 19 سالگی به خانه بخت رفته و 6 ماه بعد طلاق گرفته است تحت فشار روانی قابل توجهی است، حتی خواهر و بردارهای این افراد هم تحت فشار هستند. سال گذشته 137 هزار خانم طلاق گرفته اند یعنی 137 هزار آقا،137 هزار خانواده و اگر بچه داشته باشند به تعداد آنها خانواده های درگیر این مسئله شده اند. سبک زندگی شان دوباره تغییر می کند.

مسئله زنان و کودکان درموضوع طلاق امری جدی است، هرچند این بدان معنی نیست که مردان بعد از طلاق مسئله ندارند.اما مسائل خانمها و بچه ها در قصه طلاق یپیچیده تر است.

  * دلیل افزایش این جدایی ها چیست؟ 

- بسیاری از طلاق ها قبل از انتخاب همسر قابل پیش بینی است یعنی ما می توانیم تشخیص دهیم این دختر و پسر اگر ازدواج کنند ازدواج موفقی ندارند. یکی از خردمندانه ترین راه ها این است که بچه های ما انتخاب همسر را یاد بگیرند. انتخاب درست همسر هم ملزوماتی دارد.

* واین ملزومات چیست؟ 

ــ آنها باید هیجاناتشان را بشناسند که نمی شناسند. باید روش مدیریت هیجاناتشان را بلد باشند که بلد نیستند. بزرگ ترهایشان نیز بلد نیستند. جوانهای ما قبل و بعد از ازدواج باید مهارت های یک زندگی سالم را یاد بگیرند.

* به نظر می سد در رابطه با این آموزش ها به شدت مشکل داریم؟ 

- دقیقا، اشکال در نظام آموزشی است. بچه ها برای چه به مدرسه می روند؟ اصلا آموزش و پرورش برای چیست؟ پدر و مادر بچه را می فرستند مدرسه، هزینه می کنند یا دولت هزینه اش را می دهد که این بچه برود دیپلم بگیرد و بعد برود دانشگاه که چه بشود هدفش چیست. اینکه تنها یکسری محفوظات یاد بگیرد. می روند مدرسه که دین و اخلاقشان، روح و روانشان سالم تر شود، ای بسا که آسیب هم می بینند. هدف آموزش چیست؟ انگار در آموزش یک هدف جدی داریم و آن رسیدن به شغل استنه زندگی بهتر.

* خانواده چقدر در این آموزش نقش دارد؟

- باید نقش داشته باشد اما ندارد چون خانواده خودش نیاموخته و نمی تواند آموزش بدهد. اغلب خانواده ها سواد کافی در خصوص مسائل دینی و تربیتی ندارند .اگر هم بلد باشند یا مرعوب نسل بعد هستند و یا با منطق کنار رفتن پرده حیا و به عبارت مصطلح تر "پرروشدن بچه ها" از آموزش منصرف می شوند.

انتخاب همسر به یک مجموعه ای از مهارتها نیازدارد به طور مثال فرد قبل از انتخاب همسر باید بدبین باشد. وقتی انتخاب همسر انجام شد. تعامل و تفاهم . بعداز عروسی باید کاملا خوش بینی حاکم باشد.

* برای انتخاب درست باید چه نکاتی را مد نظر قرار داد؟

- انتخاب همسر به یک مجموعه ای از مهارتها نیازدارد به طور مثال فرد قبل از انتخاب همسر باید بدبین باشد. وقتی انتخاب همسر انجام شد. تعامل و تفاهم . بعداز عروسی باید کاملا خوش بینی حاکم باشد. خودخواهی برود، فداکاری جایگزین آن شود. زیرا توجه به مسائل "خودم" جایش قبل از ازدواج است. بچه ها قبل از انتخاب همسر کاملا ایثارگر هستند اما بعد از انتخاب همسر می پرسند پس خودم چی؟ 

* مهارتهایی که می گویید زن و مرد باید در حین زندگی بدانند کدامند؟

ــ مثال می زنم ،خانمی به اشتباه به همسرش شک می کند. مثلا نام "آقای"فرزانه را در تلفن همراه او می بیند، می رود در تمام فامیل این موضوع را پر می کند. بعد متوجه می شود این یک شوخی از سوی شوهرش برای یکی از همکارانش است. حالا همه فامیل این موضوع را می دانند و در هر فرصتی از او می پرسند کی از شوهرت جدا می شوی و او نیز برای آن که آبرو شوهرش بازگردد مجبور است موضوع را برای همه توضیح دهد. این بر می گردد به نداشتن مهارت در حل مشکلات. ما باید مهارت زندگی مشترک را بلد باشیم. اما نکته اصلی این است که این مهارت باید در کجا فرا گرفته شود. چه موقع در مدارس به ما کار گروهی یاد داده اند، مثلا گفته اند با هم انشا بنویسیم.

دقت کنید ما در ورزشهای تیمی ضعیف هستیم . سالهای سال است ما نتوانسته ایم کار حزبی کنیم. اگر امروز در کشور تمام آدم های سیاسی در مورد اصول قانون اساسی با هم همدل باشند واقعا شرایط ما در داخل و خارج همین گونه می ماند. همه ما در یک سیستم کار یاد گرفته ایم .همه ما لجبازی را بهتر از رفاقت یاد گرفته ایم. مردم نفرین را بهتر بلد هستند یا دعای در حق همدیگر را؟ بیشتر بلدند حرف هایی بزنند که همدیگر را آرام کنند یا حرفی بزنند که جگرش هم را آتش بزنند؟. در جمع بچه مدرسه ای ها بچه ها بیشتر همدیگر را کنف می کنند یا همدیگر را تشویق می کنند؟. ما چون کار گروهی را بلد نیستیم بعد از ازدواج می گوییم ما یکی شدیم نه این اشتباه است. شما یکی نشده اید. شما دو نفر هستید که یک خانواده را تشکیل داده اید که این خانواده هویت دارد.

اسلام یک میزان مشخص و ثابت برای روابط معین نمی کند. یک جا می گوید با نزدیکانت در ارتباط باش حتی به اندازه یک سلام، در جای دیگر می گوید با نزدیکانت در ارتباط باش به اندازه نوشیدن یک لیوان آب، یعنی می گوید قطع رابطه نکن. خط قرمز، قطع رحم و قطع رابطه است. کیفیتش می شود کم و زیاد شود ولی نباید قطع شود.

* به جز این دلایل، یکی از مواردی که سبب ایجاد اختلاف میان زوجهای جوان می شود، دخالت والدین یا دخالت دوستان و اطرافیان است، در این خصوص چه راهکاری را باید در نظر گرفت؟

- اولین ضرورت خانواده نوپا درک استقلال است یعنی بدانند خودشان یک خانواده هستند، مثل خانواده پدر و مادر همسرشان، چه طور آنها را مستقل می دانند این احساس استقلال را در خودشان هم داشته باشند. دوم این که مناسبات و ارتباطاتشان را با سایر خانواده ها تنظیم کنند. تنظیم نوع رابطه با دیگران بسیار مهم است.

ببینید اسلام یک میزان مشخص و ثابت برای روابط معین نمی کند. یک جا می گوید با نزدیکانت در ارتباط باش حتی به اندازه یک سلام، در جای دیگر می گوید با نزدیکانت در ارتباط باش به اندازه نوشیدن یک لیوان آب، یعنی می گوید قطع رابطه نکن. خط قرمز، قطع رحم و قطع رابطه است. کیفیتش می شود کم و زیاد شود ولی نباید قطع شود.

نکته بعد این است که همه انسان ها می بایست ارتباط خودشان را با خانواده اصلی شان که در آن نقش فرزند را دارند حفظ کنند و حقوق واجبی که در قبال پدر و مادر و برادر و خواهرشان به عهده دارند را انجام دهند. این وظیفه است، یعنی باید به عنوان خانواده نوپا یک مناسباتی را با خانواده های اصلی شان داشته باشند و زن و شوهر جوان تمرین کنند تا مناسبات خانواده نوپا را با خانواده همسرشان تنظیم کنند یعنی کمک همسرمان باشیم درنیکی به والدینش.اما باید دقت کرد که همه اینها با حفظ استقلال خانواده باشد. یعنی وقتی خانواده ما کاری را برای خانواده خودش یا خانواده همسرش انجام می دهد یک خانواده مستقل این کار را انجام داده نه پسر برای پدرش یا دختر برای والدینش. این مطلب جای خودش بحث دارد و می بایست در این خصوص خیلی مهارت ها و خیلی آموزه ها آموزش داده شود.

* بهترین زمان برای ورود بچه ها به زندگی زناشویی، چه زمانی است؟ 

ــ بهتر است بگویم مدیریت زمان بچه دار شدن. این موضوع تحت تاثیر باورهای گوناگونی است که در خانواده ها شکل گرفته است. مثلاً باور اینکه فرزند مزاحم خوشی و تفریح زوج است و یا اینکه فرزند ما را به ادامه زندگی مجبور می کند و ما شاید بخواهیم از هم جدا شویم و یا ...شاید به جای اینکه ما به افراد تقویم بدهیم، بهتر است باورهایشان را اصلاح کنیم که بچه موجب برکت در زندگی شماست. رسول خدا به بچه های شما مباهات می کنند و اینکه فرزند، مزه زندگی را شیرین تر و مفهوم خانواده را بهترمی کند. مفاهیمی از این دست باید به باور تبدیل شود و وقتی به باور تبدیل شد در کنار برخی مهارتها و آموزه ها قرار بگیرد. مثلاً علوم پزشکی می گوید که بارداری بالای 35 سال ریسک بالایی دارد. این یک آموزه است که اگراین مطلب را لحاظ کنند بعد خودشان می توانند برنامه ریزی و زمان بندی کنند.      منبع : خبرگزاری مهر

بچه بودیم دخترا عاشق عروسک بودن و پسرا عاشق مردهای قوی ......بزرگ شدیم دخترا

عاشق مردای قوی شدن و پسرا عاشق عروسکا

ا

از کنار ماشین های گل زده عروس که رد می شوم به یاد خودم می افتم. من و نامزدم با چه ذوق و شوقی راجع به مراسم ازدواج و اینکه لباس مان چه طور باشد و ماشین عروس و دسته گل عروسی از کدام گل فروشی معروف و آن چنانی تهیه شود، صحبت می کردیم. چه برنامه هایی داشتیم! همه چیز داشت خوب پیش می رفت تا اینکه روز خرید فرارسید. من انتظار داشتم به اتفاق همسرم به بازار برویم اما مادر و پدر شوهرم داخل ماشین نشسته بودند و همراه مان شدند. به نظر من مانعی نداشت که آنها هم بیایند. فکر می کردم ایشان فقط همراه مان هستند اما دخالت که چه عرض کنم، حتی در مورد نوع و رنگ آنچه قصد خرید داشتیم و اینکه باید از کدام مغازه آن را بخریم حرف خودشان را می زدند و در کمال ناباوری شاهد اطاعت محض همسرم بودم. تا آن روز در چنین شرایطی نبودم و تازه متوجه شدم در این خانواده نه تنها پسر خانواده بلکه مادرشوهرم نیز مطیع محض مردسالاری های پدرشوهرم هستند. گمان کردم نباید بهانه تراشی کنم. قطعا همسرم بدون تکیه مالی پدرش قادر نخواهد بود چنین مراسم باشکوهی بگیرد. وسوسه اینکه جشن عروسی آن چنانی برایم بگیرند چشم هایم را کور کرده بود ولی دیگر نتوانستم طاقت بیاورم. حتی مهمان های جشن ازدواج مان را باید با نظر پدر همسرم دعوت می کردم. همسرم هیچ اراده ای در این تصمیم گیری ها نداشت. بالاخره عقد را به هم زدم. نمی دانم اشتباه و گناهم چه بود؟ من زیاده خواه نبودم. خیلی ها امروزه مراسم آبرومند می خواهند. یک سال است عقدم را به هم زده ام ولی نمی دانم اشکال کار کجا بوده. هر کس ما را با هم می دید می گفت شما دو خانواده ربطی به هم نداشتید و خیلی خوب شد که این ازدواج سر نگرفت ولی به هر حال، این تجربه تلخ هرگز از خاطرم نمی رود. کجای این راه را اشتباه رفتم که سر از بیراهه و بن بست درآوردم؟
سمانه 28 ساله

 در مطب مشاور ...
در بررسی داستان  از آن، بهانه ای می سازیم که بار دیگر، به نکات مهمی که لازمه شکل گیری یک ازدواج سالم و پایدار است، بپردازیم. قبل از بررسی اینکه چرا این خانم جوان، با چنین مشکلی مواجه شده اند، اجازه بدهید توجه شما را به نکته مهمی جلب کنم. آیا تا به حال دقت کرده اید که در گذر سال ها و با ورود تجمل گرایی در جامعه، چه قدر بنیان خانواده ها سست شده است؟ از آن روزی که دغدغه عمده خانواده ها تهیه جهیزیه های آن چنانی و مارک دار و لیست کردن یک برند خاص شد، از آن روزی که به جای اندیشیدن درخصوص نکات اساسی و مهم زندگی جوان ها، هم و غم آنها و اطرافیان شان به سمت فرعیات چون خرید عروسی و برگزاری مراسم در فلان تالار سوق داده شد، دوام زندگی جوان ها کمتر و آمار طلاق بیشتر شد.
به نظر می رسد بعضی از این مراسم های دست و پاگیر و رسوم خاصی که برگزاری آنها فقط بر هزینه های ازدواج می افزاید واقعا باید حذف شود چون این رسوم تجملی است و محاسبه هزینه های آنها، انگیزه ازدواج را از جوانان می گیرد و باعث ایجاد حالت ترس در مواجهه آنها با کلمه ازدواج می شود. یکی از علت هایی که خیلی از جوانان امروز زیر بار ازدواج نمی روند وجود همین شرایط سخت است که آنها را از ازدواج می ترساند. قطعا نمی توانیم انتظار داشته باشیم جوان امروز، هر چه قدر هم از ائمه(ع) الگوپذیر باشد، تصمیم بگیرد ازدواجی به سادگی حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) برگزار کند.
اما می توانیم به عنوان خانواده های ایرانی، آنچه خودمان با اهمال کاری، به غلط، ارزش جلوه داده ایم، یعنی ورود تجملات آن چنانی در مراسم ازدواج را اصلاح کنیم. بد نیست خانواده های ایرانی به یاد بیاورند که در گذشته های نه چندان دور، آن موقعی که ازدواج های ساده و پایدار مد بود، عروس و داماد و خانواده های آنها واقعا در مراسم ازدواج شادمانی می کردند و با دلی شاد، یک زندگی خوب را شروع می کردند. اما امروز جای شادی را اضطراب و استرس برگزاری مراسم گرفته است. نه تنها عروس و داماد بلکه خانواده ها نیز به جای لذت بردن از مراسم ازدواج فرزندان شان، در پی زرق و برق تجملات هستند. گاهی حتی این تجمل گرایی باعث می شود خانواده ها، نکات مهمی را که باید در شروع زندگی فرزندشان در نظر بگیرند فراموش کنند.
در داستان این خانم جوان، گناه و تقصیر تفکرش بیش از آنچه متوجه خود او باشد، متوجه والدین او است. آنها که بدون در نظر گرفتن تناسب های لازم، اجازه دادند، دخترشان وارد این رابطه عاطفی شود و تا شکل گیری مراسم پیش برود. والدین این خانم باید از سنین نوجوانی و جوانی، این آگاهی را به فرزندشان می دادند که اصل ازدواج موضوعی فراتر از انجام خرید عروسی و یا مراسم شب عروسی است. ازدواج شروعی است برای ساختن یک زندگی مشترک و زوجین باید بدانند که قرار است در کنار هم، یک زندگی را با همه سختی ها و شیرینی هایش، تجربه کنند. همه پدر و مادرها موظف اند در تربیت فرزندان خود از سنین نوجوانی اطلاعات آنها را در زمینه زندگی آینده شان بیفزایند و به آنها بیاموزند که در بدو ورودشان به جامعه چه طور باید با دوستان، با همکاران و با کسی که احساسی خاص نسبت به او دارند و قصد زندگی مشترک خواهند داشت، برخورد کنند. یک پدر و مادر آگاه به فرزندش می آموزد که چه طور باید ازدواج سالمی داشت و همواره به فرزندش کمک می کند تا کسی را که در خور اوست شناسایی کند.

دوستی  می گفت در یکی از تالارهای عروسی آنچنانی واقع در محلات بالای شهر تهران که برای برگزاری مراسم در یک شب، قیمت سرسام آوری صرف تجملات می شود، مدیریت تصمیم گرفتند در اولین سالروز ازدواج زوجینی که جشن خود را در آنجا برگزار کرده بودند، هدایایی به رسم یادبود به آنان بدهند. باورتان نمی شود اگر بگویم مدیریت آنجا با ناراحتی از این موضوع، عنوان کرده است که تنها یک سوم این زوج ها برای دریافت هدیه خود آمده اند و بقیه آنها قبل از اینکه به اولین سال ازدواج خود برسند، از هم جدا شده بودند...

شاید به نظرتان خنده دار باشد اما اگر سری به دادگاه های خانواده و مراکز مشاوره بزنید، ماجراهایی را به چشم می بینید و با گوش هایتان می شنوید که باورکردنی نیست. زوج های جوان بسیاری را می بینید که واقعا بر سر هیچ و پوچ به جان اعصاب و آبروی یکدیگر افتاده اند، حرمت ها را لگدمال کرده اند و دل یکدیگر را با جملات و حرکات دور از اخلاق شکسته اند. وقتی دقیق تر نگاه می کنیم و داستان زندگی شان را می خوانیم، به این نکته می رسیم که آنها به دلیل دقت نکردن به نکاتی بسیار ساده اما کلیدی و مهم در زندگی در این مخمصه افتاده اند. اگر شما هم جزو جوانانی هستید که می خواهید در زندگی مشترک موفق باشید و با ازدواج خودتان به رضایت و آرامش برسید، باید این نکات مهم را بدانید و با شنیدن داستان زندگی این افراد و عبرت گرفتن از آن سعی کنید هرگز اشتباهات آنان را تکرار نکنید.

جناب سروان!      
   اکثر مردم چون با درجات نظامی آشنایی ندارند به هر افسر یا درجه داری می گویند: جناب سروان. پس کسی که به هر نظامی می گوید جناب سروان یا اصلا درجات نظامی را نمی شناسد و یا تفاوت بین آنها را درک نمی کند.
بعضی از دختر خانم ها و آقا پسر ها، به محض اینکه از کسی خوششان می آید، به هیجانشان درجه ی "عشق " می دهند . بدون اینکه به میزان و جنس آن علاقه و زمینه های آن علاقه مندی توجه کنند.
یک ستوان دو، برای رسیدن به سروانی 8 سال باید خدمت کند یعنی 4 سال تا ستوان یکمی واز آن درجه 4 سال تا سروان شدن؛ بیاید ،برود، بیاموزد و آزمون دهدو...
علاقه هم مثل درجات نظامی سلسله مراتب دارد و از آشنایی شروع میشود و تا دوستی ، صمیمیت و عشق  ادامه پیدا میکند.
در اکثر موارد وقتی جوان (یا نوجوان) احساس می کند عاشق کسی شده ،در واقع فرصت یا زمینه انتخاب دیگری را نداشته و برای اولین بار با موقعیتی مواجه شده که اساسا عشق نبوده ، احساسی که با نگاه و برخورد اول معمولا به سادگی ایجاد می شود و اغلب پایدار نیست.

خیلی وقتها احساس نخستین برخورد ویژه  با جنس مخالف با عناوینی چون آشنایی یا هر چیز دیگری چون با هیجانات دیگری همراه می شود ؛ مثل استرس، اضطراب و خجالت و البته هیجان جنسی و... حال غریبی را در فرد به وجود می آورد و جوان فورا آن حس و حال را جناب عشق لقب می دهد و دیگران را عاجز از درک عمق و ژرفای آن عاشقی! میداند.

اشتباه دیگر این است که این هیجان زود گذر را با حالت دائمی عاشق بودن اشتباه میگیرند و بعد از مدت کوتاهی دلبستگی هیجان انگیزی که به وجود آمده به تدریج تحلیل می رود و کم کم اختلافات بروز می کند و سرانجام سرزنش های دو جانبه باقیمانده هیجانهای اولیه را از بین می برد و... هر یک تمام اهالی جنس مقابل را به بی وفایی وسست عهدی متهم میکنند که تمام دخترها بی وفایند یا تمام پسرها عهد شکن.

عشق محصول صمیمیت و صمیمیت محصول دوستی و دوستی محصول رفاقت و رفاقت  از اشتراکاتی مثل همسایگی، همکلاسی، همکاری وهم ... ناشی می شود (معمولا هر هم... منجر به رفاقت نمی شود و در همان حد می ماند و البته لزومی هم ندارد.) ونقطه شروع؛ آشنایی و شناخت است. بین درجه آشنایی تا عشق خیلی فاصله است.
در عشق حقیقی ورابطه ی با خدا نیز این چنین است.

خدا خوان تا خدا دان فرق دارد
که حیوان تا به انسان فرق دارد

بدینسـان از خدا دان تا خدا یاب
زانســان تا به سبحان فرق دارد

نگارش یافته توسط حجت الاسلام والمسلمین شهاب مرادی  

عزیزانی که تمایل  به اخذ سی دی جلسات (همایش اول دکتر دوست محمدی/ همایش دکتر وحیدی / همایش دوم دکتر دوست محمدی / و همایش حجت الاسلام شهاب مرادی ) را دارند می توانند به آدرس: زنجان/خیابان سعدی شمالی روبه روی بیمارستان ارتش دفتر فنی مهدیار مراجعه نمایند

دوستان گرامی جهت مشاوره می توانند به آدرس الکترونیکی  mohammadi1904@yahoo.com  مراجعه نموده وسئوالات خود را مطرح کنند. البته در قسمت نظرها نیز می توانید سوالات خود را مطرح نمایید.